De Wendigo

De Wendigo is een spookachtige wezen uit de folklore van de Algonquin-indianen, die voorkomt in de gebieden rond de Great Lakes en de oostelijke Canadese Rocky Mountains. Volgens de legende is de Wendigo een monsterlijke geest die kan bezit nemen van mensen en hen dwingt om naar voedsel te zoeken in de sneeuw, wat leidt tot hun eigen dood. In dit artikel zullen we een aantal getuigenverslagen van Wendigo-sightings bespreken om een beter begrip te krijgen van dit mysterieuze wezen.

Een van de bekendste getuigenverslagen van een Wendigo-sighting komt van Jack Fiddler, een indiaanse medicijnman uit het Ojibwe-stam. In 1907 vertelde Fiddler aan zijn zoon dat hij een Wendigo had gezien tijdens een jachtpartij in het noorden van Ontario. Volgens Fiddler was het wezen ongeveer 10 voet lang, met een gezicht dat eruitzag als een mengeling van een mens en een hert. Het had lange, scherpe tanden en een lange, dunne neus, en het was helemaal bedekt met wit haar.

Fiddler zei dat hij het wezen opmerkte toen hij aan het jagen was in het bos. Hij besloot het te volgen en kwam uiteindelijk terecht in een klein dorp, waar hij het wezen zag toen het een huis binnenging. Fiddler zei dat het wezen bezit had genomen van een van de inwoners van het dorp, een vrouw genaamd Molly. Hij beweerde dat hij de Wendigo uit Molly's lijf had verdreven door ceremoniële rituelen, maar dat ze later toch stierf aan de gevolgen.

Er zijn veel andere getuigenverslagen van Wendigo-sightings, hoewel sommige mensen twijfelen aan hun authenticiteit. In de jaren 1970 rapporteerde een man genaamd Albert Ostman dat hij was ontvoerd door een Wendigo tijdens een kampeertrip in British Columbia. Hij beweerde dat het wezen hem had meegenomen naar een ondergrondse grot, waar het hem had gevoed met gebraden hertenvlees en bewaakt werd door twee kleine, harige wezens die hij "Wendigo-geesten" noemde. Ostman zei dat hij na zes dagen wist te ontsnappen door een list, en dat hij sindsdien geen contact meer had gehad met de Wendigo.